Ад пазаўчора і я ёсьць у фэйсбуку. 

Паліцыя Гамбургу. Існуе і такі сэрыял.

***

Добры дзеяслоў: zuzeln. Пачуў яго ўлетку ад жончыных сяброў. Прыдатны таксама для азначэньня чалавечых стасункаў.

***

Двойчы за два тыдні гатаваў сьвініну па-нюрнбэргску. Рэцэпт 14 ст. 

***
Праезд падаражэў. Вабшчэ абнаглелі.

***

Гэта шыкоўна, я лічу. І я тут ні пры чым. Не прэтэндую і абураюся разам зь МІгелем, Лявонсіё і Эдуарда. Гэта ўсё робаты.  

***

Знак новага часу - выбачацца за расейскую мову.

***

Узяў удзел у перадачы Юрыя Дракахруста "Праскі акцэнт" на тэму "Прырода ўлады: Боская, д'ябальская або чалавечая?" 

***
Э. Акулін і М. Скобла адракліся ад свайго прарока. Спачуваю.

***

Каляндарык Б. заваяваў сабе месца ў правым верхнім кутку галоўнай старонкі сайту РС, там яго цяпер лёгка знайсьці:
 
Хобі Бобі

Залегчы на дно ў Менску

Цень цягнік

На безыменнай вышын

Містэр Нелюдзь

Штодня на сайце і ў этэры Радыё Свабода - новая падзея, новае імгненьне, новы тэкст ад Каляндарыка Б.

***

"Шабаны" як e-book tut

Першыя тэксты майго Календара:

1студзеня - Твая Фудзіяма
2 студзеня - Тры законы беларускай робатэхнікі

Ну вось, і я туды ж.
За год прачытана некалькі сотняў кніг. Збольшага, упершыню ў жыцьці і з цалкам зразумелых прычын - беларуская літаратурная клясыка.
Спрабаваў скласьці сьпіс, ды кінуў недзе на першай сотні. 
Атрымаў ад жонкі ў падарунак на Раство рыдэр. Цяпер на ім чытаю "Гісторыю Вугоршчыны". Ужо дайшоў да першай сусьветнай.
Прачытаў за апошні месяц, апрача іншага, кніжкі пра маршала Ціта і таварыша Чаўшэску. 

Выдаў дзьве кніжкі. Адна зрабілася кнігай году па вэрсіі аднаго часопіса і ўвайшла ў 10-ку аднаго дзіўнага рэйтынгу.
Другая стала 2-ой паводле сьпісаў найлепшых кніг году выдавецтва "Галіяфы" і кнігарні "Логвінаў".
Пра абедзьве шмат пісалі. Усялякага.

Так і ня выйшаў пераклад братоў Грымаў. Але неўзабаве выйдзе. Мо нават яшчэ ўзімку.

Літаратура: адкрыцьцямі зрабіліся Міленка Ергавіч, Рабэрта Баланьё, Вячаслаў Адамчык, Міхась Стральцоў. Юр'енен яшчэ.

Быт, словы году: Ікея, рыдэр, роўтэр.

Палітыка: галоўная палітычная падзея ў Беларусі можа быць толькі адна, і яна пакуль што, на жаль, ня здарылася.

Падарожжы: Менск, Уроцлаў, Грайфсвальд, Прага.

Падзеямі былі прэзэнтацыі і выступы ў Менску.

Досьведам, напэўна: гамбурскі шпіталь "Groß Sand" і адно невялікае выдавецтва з таго самага гораду.

Месца: мястэчка Зэмбіцэ недалёка ад польска-чэскай мяжы.

Рэч: ружанец.

Людзі: мая сям'я.

Ну, і першая навіна новага году. Стартаваў мой новы праект на Свабодзе. Каляндар Бахарэвіча. Увесь 2013 год штодня на сайце і ў этэры Радыё Свабода - мой тэкст пра нейкую гістарычную падзею. Часам ёй робіцца адно імгненьне, часам яна прадказальная, як дождж, часам - ніхто яе нават не заўважае. Карацей, мой уласны Каляндар. 

Як казаў добрай памяці Назар Ганчар,

Guten Rutsch ins Neue!

Даў вялікае інтэрвію Нашай Ніве: пагутарылі са Зьмітром Панкаўцом пра Шабаны, Гамбурскі рахунак, Сушкіна-Сазаноўскага, дзяцінства, хваробы, сям'ю, свабоду і эміграцыю...
 

Ужо тыдзень ва Ўроцлаве.
Тут прыгожа і зімна.
У букіністычным жыве вялікі руды кот.
А ў Ossolineum прывіды.
Вечарамі грэюся ў Przedwojennej.
Купіў сабе нарэшце "Ва-банк"  і "Ва-банк-2" па-польску.
Хутка дамоў.

вёска Аплеўніца ў Пухавіцкім раёне -- была Аплеўніца, стала Ягадная.
А в. Блевачы Бярэзінскага раёна -- зрабілася Прыбярэжнай.
Было ў Нясьвіскім раёне Блячына -- стала Садовая.
Была Болвань -- стала Загорная.
Былі Балваны -- стала Баравая.
Былі Бардэлі -- стала Іскра. І Казлы таксама сталі -- Іскра.
Быў Брак -- стала Дальняя.
Былі Гнілякі -- Рошча. І Магільніцы -- Рошчыца.

Гноеў -- Віць, Гнойна -- Вішнёўка, Голае -- яшчэ адна Вішнёўка, Жарабцы -- Вішнявец, Малафеевічы -- Вішня, П'янкова -- Вішня. А Дурынічы -- Ізюмава.

Драчылава зрабілася Гагарыным. Каўбасічы -- Турцэвічамі.
Мацюкі Міёрскага раёну -- сталі вёскай Беларуссія.

Какуевічы -- імя Чкалава. Замагільле -- Расьсьвет. І Чартаўшчына таксама. Сьвіналупы -- Рамашкіна. Сучкі -- Коласава.
Халуі -- Салаўінае, а Тараканаўка -- Салаўёўка. Худалеі сталі Рыбным. Язвы -- Малінавым.

Няўбілы -- Забораўцамі. Навозы -- Арэшніцай. Моргі -- Асінаўцамі.

Красіііва...

З "Кароткага тапанімічнага слоўніка" В. Жучкевіча.

Лістапад зьмясьціў у сябе багата розных падзеяў.
У лістападзе

выступіў у горадзе Грайфсвальдзе на фэсьце "Junge Literatur in Europa"
і адразу ж паляцеў у Менск на вясельле майго сябра Зьмітра Вішнёва
прабавіў некалькі цудоўных вечароў у кнігарні логвінаЎ разам зь яе жыхарамі
падарожнічаў і шпацыраваў па нашым Менску зь Сяргеем Шупам
дзякуючы якому адкрыў для сябе яшчэ адзін Менск (колькі абліччаў у цябе, мой горад?)
і Кацю Ваданосаву
паўдзельнічаў у прэзэнтацыі кнігі "Іншала, мадона, іншала" ў перакладзе Сяргея
нагаварыўся з бацькамі пра гісторыю нашага роду
добра за добрым напоем пагутарыў зь Віктарам Марціновічам
выступіў упершыню ў жыцьці ў ролі мадэратара -- на прэзэнтацыі кнігі Сяргея Календы "Кантынэнтальны сьняданак"
прэзэнтаваў у Менску свой "Гамбурскі рахунак"
так і не прэзэнтаваў казкі братоў Грымаў
прыемна зьдзівіўся Шынку ў Лявона
атрымаў у падарунак ад Адама Глобуса ягоную карціну
пабываў на могілках у бабулі
чытаў Юр'енена і "Сінюю кнігу беларускага алькаголіка"
пазнаёміўся з швайцарскім раварыстам-вандроўнікам Нікаля
пабываў на выставе Жанны Гладко
атрымаў у падарунак кнігу "Śvieciacca vokny, dy nikoha za jimi"
яшчэ раз выступіў у Грайфсвальдзе -- цяпер ужо зь Юрыем Андруховічам
настраляў у ціры нашага Winterdomu на прыстойных памераў мядзьведзя і некалькі дробных прызоў
паклаў жонку ў шпіталь і праз тыдзень забраў
хваляваўся за яе да звону ў вушах
але ўсё ўжо добра
адаслаў для адной анталёгіі на тэму экзылю падборку ўрыўкаў са сваіх тэкстаў розных гадоў
пазнаёміўся з гамбурскай грузінскай нямецкамоўнай паэткай
адчуваў мэнтальную сувязь з Томасам, які ўдзельнічаў у сэмінары ў менскім Інст. Гётэ з маёй "Пасьлямовай..."
курыў тытунь, піў каньяк, дарыў і падпісваў кніжкі

Рэччу месяца зрабіўся, безумоўна, ружанец. Цудоўная штука, безь якой жыцьця ўжо не ўяўляю.

Люблю такія месяцы, калі ўвесь час нешта адбываецца. Тым прыемней потым залегчы на дно.

А калісьці была такая вось песьня: "Лістапад-лістапад, есьлі жэншчына просіт..."
Не, там, здаецца, пра сьнегапад было.